Albo

Muszę przyznać, że stresuje mnie

obecność dualnej natury

Wolnej woli człowieka

Swoją drogą… to byłoby nielogiczne

Gdyby wolna wola była zniewolona

Ale jest wolna… podobno

Niczego to nie dekonstruuje

I do niczego nie zobowiązuje

Niby

Ale pomyśl, człowieku

Każdego dnia krzyczysz

Albo zwyczajnie podnosisz głos

(To zależy od indywidualnego gustu

I poziomu zdystyngowania,

Jeśli wiesz, o czym mówię)

Wypowiadasz słowa

Carpe diem

Albo

Quotidie morimur

Albo najzwyczajniej w świecie

Wypowiadasz inne słowa,

Które brudzą piękną polszczyznę

Piękną albo nie

Dla jednych tak,

dla innych niekoniecznie

Człowieku,

czy nie męczy Cię fakt,

Że sam

Pozostawiony sobie

Musisz wybrać

poziom toksycyzmu

relacji na jutro

albo na wczoraj

Albo na już

A właściwie sam musisz zdecydować

Czy relacja nie jest na tyle toksyczna

Żeby móc w ogóle wybierać poziom

jej znośności

I badać kwestie zapotrzebowania

Czy ją kontynuować,

Czy skończyć, to co zacząłeś

Bo to nie wywołuje

żadnych pozytywnych emocji

Niby

To Ty człowieku,

Stajesz na skrzyżowaniu

(chociaż wcale nie musisz

tam stawać)

Skręcasz w prawo

Albo w lewo

Albo ryzykujesz życiem,

żeby jednak pójść prosto

Spotykasz ludzi,

Z którymi rozmawiasz każdego dnia

Albo ludzi, z którymi nigdy

Nawet pół słowa nie zmienisz

Albo wcale ich nie spotykasz

Celowo izolujesz się od nich,

Żeby ich nie spotkać

To smutne,

Ze unikasz ludzi

Chociaż sam jesteś człowiekiem

To smutne,

że tylko Ty

potrafisz zniewolić swoją wolną wolę

Mimo, że tylko Ty

potrafisz ją uwolnić

To smutne...

Albo nie

Dla jednych tak,

Dla innych niekoniecznie